Pla-tonik

Kerem dakikalarca izledi onu.Aslında bu ilk görüşü değildi.Ama her seferinde ayrı bir heyecanla alıyordu soluğu yanında.Her seferinde ona olan duyguları perçinleniyordu.Fakat bir türlü açılamıyordu.Bazı özel durumlar vardı onları bir araya getirmeye engel ve Kerem en kısa zamanda bu engelleri ortadan kaldıracaktı.O ise herkesin ilgisi onun üzerinde halinden pek memnun görünüyordu. Kerem onu görmeye geldiğinde pek pas vermiyor ama umut vermeyi de ihmal etmiyordu.

Yine benzer bir günde Kerem onu göremedi.Adeta deliye dönmüştü.Oradakilere sordu nerede olduğunu.Birkaç güne geleceği yanıtını aldı.Üzgün ve ümitsiz ordan uzaklaştı.O gece güç bela uyudu.Ertesi gün karar verdi.Ne pahasına olursa olsun onu ilk gördüğünde açılacaktı.Gitti ve o yine oradaydi.Yanına yanaştı,hafifçe dokundu.Heyecandan eli ayağı kesilmişti.Kulağına eğilip şunları fısıldadı: "Kumbaramı kırdım ama sana yetecek kadar para çıkmadı içinden,üzgünüm".


Mağazadan ayrılırken son bir defa tekrar baktı basketbol ayakkabısına ve el salladı.

Levent Yüksel-Uslanmadım